تعیین رابطه بین شیوه‌های اعمال قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران باشگاه‌های تهران

هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین شیوه‌های اعمال قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران باشگاه‌های تهران بود. جامعه آماری پژوهش همه جودوکاران باشگاه‌های تهران (547 نفر) بودند که بر اساس جدول مورگان، 225 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. در جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های قدرت مربیان وایت سید (2000) و تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993) استفاده شد که روایی آن‌ها مورد تأیید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن‌ها، به ترتیب 899/0= α و 840/0= α محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، t یک نمونه‌ای، رتبه‌بندی فریدمن و رگرسیون خطی چند متغیره انجام گرفت. نتایج نشان داد، قدرت مبتنی بر تخصص در اولویت اول مربیان قرار دارد. قدرت‌های مرجعیت، قانونی، پاداش و زور نیز در اولویت‌های بعدی بودند. هم‌چنین بین همه انواع قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که فقط قدرت تخصص مربیان پیش‌بین معنی‌داری برای تعهد ورزشی جودوکاران می‌باشد (05/0>p). هم‌چنین، اولویت‌بندی ابعاد تعهد ورزشی در جودوکاران نشان داد بُعد فرصت‌های مشارکت در اولویت اول و ابعاد تعهد، لذت ورزشی، سرمایه فردی، جایگزین‌های مشارکت و محدودیت‌های اجتماعی نیز در اولویت‌های بعدی هستند. به طور خلاصه می‌توان گفت با توجه به اینکه قدرت تخصص بیشترین و قدرت زور و اجبار کمترین همبستگی را با تعهد ورزشی جودوکاران داشت بنابراین، در تبیین تعهد جودوکاران، احتمالاً مربیان متخصص با اعمال رفتارهای مناسب می‌توانند تعهد ورزشکاران را افزایش دهند.